Неко је лепо рекао да "веронаука мора да буде понуда, а не принуда". Исто важи за све сегменте црквеног живота. Сам Бог се на ненаметљив начин открива човеку, остављајући му слободу да Га одбаци, порекне Његово постојање, па чак и да Га разапне. На крају крајева, познање Бога као личности претпоставља слободу.
Наметањем, не само да ћемо изазвати бунт, већ ћемо постати (можда и непремостива) препрека богочежњивој (чежња за Богом је често прикривена под маском бунтовништва) души на путу спасења.
"Случајеве" које си поменула треба упутути на духовну реанимацију код епископа.
